نهادهای نظارتی عرضه اولیه کوین را آهنربای کلاهبرداری مینامند. معتقدان ارزهای دیجیتال آن را آینده تامین مالی میداند که متمرکز در دستان بانکها نیست.
کدام یکی درست میگوید؟
جواب هردو است.
در این پُست عرضه اولیه کوین را تشریح و روشهای تشخیص کلاهبردارای و پروژههای واقعی را بیان میکنیم.
عرضه اولیه کوین چیست؟
عرضه اولیه کوین (Initial Coin Offering — ICO) روش جدید برای جمعآوری پول برای ارزهای دیجیتال جدید است. این استراتژی، بیشتر در میان ارزهای دیجیتال جدید رایج است که تا هنوز محصول، خدمات، و یا پلتفورم خود را بطور کامل نساخته است — اما تا جایی پیش رفته است..
این مرحله عرضه بیشتر اوقات بعد از پیشفروش ارز دیجیتال است. معمولاً پیشفروش برای سرمایهگذاران مخصوص فروخته میشود که تا هنوز پروژه شروع نشده و یا در اولین روزهای شروع کاری است.
وجه جمع آوری شده از طریق عرضه اولیه کوین اکثرا با بیتکوین، اتریوم، سولانا، تُن، و یا دیگر ارزها است. اما؛ در موارد نادر با پول فیات نیز صورت گرفته است.
در مقایسه با بازار بورس، عرضه اولیه کوین شبیه عرضه اولیه سهام برای عموم (Initial Public Offering — IPO) است که پس از آن همه میتواند به خرید و فروش اقدام کند. با این تفاوت که — در بازار بورس شما سهم یک شرکت را میخرید و در عرضه اولین کوین شما کوین یا توکن خریداری میکنید.
چگونه عرضه اولیه کوین انجام میشود؟
عرضه اولیه کوین معمولا مراحل زیر طی میکند:
- انتشار اوراق سفید: اوراق سفید (White Paper) یک راهنمایی است که در آن زیربنای تکنیکی، اقتصاد، و فلسفه یک پروژه ارز دیجیتال یا بلاکچین را بیان میکند. در این راهنما، تیم تشکیل دهنده روشن میسازد که کدام مشکل را مانند تمرکزدایی، مقیاسپذیری، کاربرد، و حریم خصوصی قرار است که پروژه مورد نظر حل کند. در ضمن، در مورد نقشه راه، توکنومیکس (اقتصاد توکن)، و تیم سازنده را معرفی میکند. اوراق سفید بخاطر شفافیت، آشنایی با پروژه و تصمیم در مورد آینده پروژه ضروری است.
- ایجاد توکن: عرضه اولیه کوین ممکن است که روی بلاکچین یک سکه دیگر و یا اینکه با بلاکچین خودش عرضه شود. برای نمونه بیتکوین، بیتکوین، سولانا، و پای نتورک روی بلاکچین خودش بار اول عرضه شد. اما؛ ترون (Tron) و بایننس کوین (BNB) بار اول روی بلاکچین اتریوم عرضه و بعد روی بلاکچین خودش مهاجرت کرد.
- کمپین تامین مالی: سرمایهگذاران برای خرید توکن یا کوین جدید معمولا اتریوم، بیتکوین و استیبل کوین پرداخت میکند تا از سکهها عرضه شده دریافت کند.
- توزیع توکن: پس از فروش، توکنها به سرمایهگذاران توزیع میشود که آنها آزاد است که نگهداری کند یا اینکه بعدا پس از لیست شدن در صرافیها بفروشند.
انواع عرضه اولیه کوین
از نگاه خریدار عرضه اولیه دو نوع اند:
- عرضه اولیه خصوصی — که فقط سرمایهگذاران ویژه مانند پولداران و صندوقهای سرمایهگذاری میتواند شرکت کند
- عرضه اولیه عمومی — که برای همه باز است. در چنین گزینه، خرید کوین جدید برای همه باز بوده و شما میتوانید در صرافیها خرید کنید.
عرضه اولیه کوین از نگاه حجم خرید نیز دو نوع اند:
- هارد کپ — حداکثر خرید را تعیین میکند. یعنی یک سرمایهگذار بیش از مقدار تعیین شده نمیتواند خرید کند
- سافت کپ — در چنین مورد یک سرمایهگذار باید حداقل تعیین شده و یا بیش از آن را خریداری کند.
مزایای عرضه اولیه کوین
برای عرضه کننده کوین آیسیاو میتواند مزایای زیر را داشته باشند:
- عرضه کنندگان نیاز به واسطه ندارد — در این روش تامین مالی، عرضه نیاز به واسطهای مانند بانک یا بازار بورس ندارند. این میتواند فرآیند را سرعت بخشیده و هزینه تامین مالی را کاهش دهند.
- روش ساده و آسان — تکنالوژیهای استفاده شده در این روش استفاده آن آسان و مطمئن است. با قرارداد هوشمند کار کرده و مانند دموکراسی عمل میکند.
- جمعآوری وجه بیشتر — به دلیل اینکه در معرض دید سرمایهگذاران بیشتر قرار میگیرند و اینکه علاقه به ارزهای دیجیتال هر روز افزایش پیدا میکند — امکان جمعآوری وجه بیشتر زیادتر از روشهای سنتی است.
عرضه اولیه کوین برای سرمایهگذاران نیز دارای مزایای بالقوه احتمالی است که میتواند موارد زیر باشند:
- دسترسی آسان — هر فرد که دسترسی به اینترنت داشته باشند میتواند در عرضه اولیه کوین شرکت کند. برای مثال، نیاز به دسترسی خدمات بانکی نیست. فقط کیف پول را وصل و میتواند دسترسی پیدا کند.
- نقدینگی — پس از رویدار عرضه اولیه سرمایهگذاران در صورت نیاز میتواند فوری بفروشند.
- تنوع سبد سرمایه — سرمایه گذاران اینگونه میتواند ریسک خود را توزیع و در عین زمان از رشد بالقوه بهره ببرند.
ریسکهای عرضه اولیه کوین
هر آن چیزی که سود بالقوه داشته باشند — خطر بالقوه هم دارند. یعنی ریسک بالقوه دارند. این ریسکها معمولا متوجه تیم سازنده، اصل پروژه و حتا خریداران توکن نیز میباشد.
بعضی از این ریسکها قرار زیر است:
- معلومات غیر متقارن — عرضه اولیه کوین با وایت پیپر آغاز میگردد. اما؛ در این گزارش معمولات بطور کافی با جزئیات نیست. شرکت کننده آیسیاو میتواند اشتباه برداشت کند و یا اینکه نفهمند. در ضمن، نهاد مشخص وجود ندارند که وایت پیپر را بررسی و تایید کند. به همین دلیل؛ اطلاعات لازم توسط توسعه دهنده پروژه نمیتواند به بیرون درز کند.
- حمایت ضعیف قانون — قانونی وجود ندارد که جدی عرضه اولیه کوین را بررسی کند. عرضه کننده میتواند در کشورهای باشند که قانوع ضعیف در این موارد دارند. علاوه از آن؛ اگر پروژه شکست بخورند، هیچ تضمینی برای بازگشت سرمایه وجود ندارد.
- نوسانات زیاد — سکههای جدید دارای نوسانات زیاد است. چرا؟ چون آینده آن روشن نیست. سرمایهگذاران روی اطلاعات درست و نادرست که در اینترنت رخنه میکند شرط میبندند.
- کمبود کنترل — سرمایهگذاران روی کوین یا توکن کنترل یا حق رای ندارند.
چگونه یک کوین را قبل از شرکت در عرضه اولیه آن ارزیابی کنیم؟
شما باید قبل از شرکت در عرضه اولیه یک کوین یا توکن باید موارد زیر را در نظر بگیرید:
یک، آیا وایت پیپر آن روشن و قابل فهم است؟ در وایت پیپر تکنالوژی، بلاکچین، مکانیزم اجماع،و… را بیان میکند. شما باید آن را با دقت مطالعه کنید. در ضمن، در مورد کاربردهای توکن توجه کنید. بسنجید که آیاد ممکن است یا نیست. اگر اگر است، تا چه اندازه امکان دارد.
دو، تیم تشکیل دهنده پروژه کیها است؟ آیا افراد تشکیل دهنده در تیم دارای تجربه کافی است؟ سابقه کلاهبرداری ارز دیجیتال دارند یا ندارند؟
سه، توکنومیکس را بررسی کنید. مثلا عرضه کُل و تخصیص آن توجیه پذیر است؟ دوره قفل سکهها برای تیم سازنده وجود دارد تا از دامپینگ جلوگیری شود؟
چهار، شفافیت و جامعه ن را در نظر بگیرید. سوالهای اینگونه بپرسید که آیا به اندازه کافی بروزرسانی اطلاعات میکند؟ در سایتهای اجتماعی فعال است؟ کاربران تا چه اندازه کارهای آن را میپسندند؟
و در آخر (پنج)، آیا با قانون سازگار است؟ مخصوصا اگر پروژه بزرگ باشند ممکن است توسط نهادهای قانونی اروپا و آمریکا بررسی گردد. پس باید متوجه این مساله باشید.
خلاصه مطالب
عرضه اولین کوین یک روش معروف و با ریسک تامین مالی یک پروژه ارز دیجیتال یا بلاکچین است. گرچند شما میتوانید سود بالقوه دریافت کنید، اما باید تحقیق کافی انجام دهید تا قربانی کلاهبرداری نگردید.